Pluripotent Stem Cell Hepatocyte 3D Organoids Inform the Biology of the Pleiotropic 

Self-Organizing Human induced pluripotent stem  Cell  Hepatocyte 3D Organoids Informeer de  Biologie  van de pleiotroop  TRIB1  Gene

Het opzetten van een fysiologisch relevant humaan hepatocytachtig celsysteem voor  in vitro  translationeel onderzoek werd belemmerd door de beperkte beschikbaarheid van celmodellen die de menselijke biologie en de pathofysiologie van ziekten bij de mens nauwkeurig weergeven. Hier rapporteren we een robuust, reproduceerbaar en schaalbaar protocol voor het genereren van leverorganoïden van door de mens geïnduceerde pluripotente stamcellen (hiPSC’s) met behulp van korte blootstelling aan niet-gemanipuleerde matrices.

Deze leverorganoïden volgen gedefinieerde stadia van leverontwikkeling en brengen hogere niveaus van vroege (hepatocyte nucleaire factor 4A [HNF4A], prospero-gerelateerde homeobox 1 [PROX1]) en rijpe lever- en metabole markers (albumine, asialoglycoproteïnereceptor 1 [ASGR1], CCAAT /enhancer bindend eiwit α [C/EBPα]) dan tweedimensionale (2D) hepatocytachtige cellen (HLC’s) op dag 20 van differentiatie. We hebben dit model gebruikt om de biologie van het pleiotrope  TRIB1  (Tribbles-1) gen te onderzoeken dat is geassocieerd met een aantal metabole eigenschappen, waaronder niet-alcoholische leververvetting en plasmalipiden.

We gebruikten genoombewerking om het TRIB1-  gen in hiPSC ’s te verwijderen  en vergeleken  TRIB1-verwijderde iPSC-HLC’s met isogene iPSC-HLC’s onder zowel 2D-cultuur als driedimensionale (3D) organoïde omstandigheden. Onder conventionele 2D-kweekomstandigheden  vertoonden TRIB1-deficiënte HLC’s rijpingsdefecten, met verminderde expressie van lever- en lipogenesemarkers in een laat stadium.

Daarentegen werden de differentiatiedefecten gered wanneer ze werden gekweekt als 3D- leverorganoïden en werd een duidelijk lipide-gerelateerd fenotype opgemerkt in de  TRIB1-deficiënte geïnduceerde pluripotente stamcel- HLC’s. Conclusie:  dit werk ondersteunt het potentieel van genoom-bewerkte hiPSC-afgeleide hepatische 3D-organoïden bij het verkennen van de biologie van menselijke hepatocyten, inclusief de functionele ondervraging van genen die zijn geïdentificeerd door menselijk genetisch onderzoek.

Magnetische nanodeeltjes geladen menselijke vet-afgeleide mesenchymale cellen sferoïden in zwevende traditie

• Magnetische nanodeeltjes (MNP) worden intensief onderzocht voor biomedische doeleinden vanwege hun geweldige biocompatibiliteit en instelbare magnetische gebied (MF) respons. De driedimensionale sferoïde traditie van ADSC verbetert de proliferatie en differentiatie van stamcellen, waardoor hun potentieel voor wetenschappelijke doeleinden wordt vergroot .

• Bij dit onderzoek wilden we detecteren of de MF-levitatietraditie van ADSC geladen met gepatenteerde MNP de eigenschappen van ADSC behoudt en hun prestaties verbetert.

• Zwevende ADSC-MNP-vormige aggregaten met verhoogde hoeveelheid en verlaagde hoeveelheid in vergelijking met niet-geleviteerde. ADSC-MNP van zwevende sferoïde vertoonde een grotere levensvatbaarheid, proliferatie en mobiliteit in vergelijking met niet-geleviteerde en 2D-traditie . Zwevende en niet-geleviteerde ADSC-MNP-sferoïden ondergingen drie afstammingsdifferentiatie, wat bewaarde ADSC-stamheid aantoont.

• Kwantitatieve osteogenese bevestigde gerelateerde waarden in met MNP geladen zwevende en niet-geleviteerde sferoïden. Vitale toename in adipogene conversie werd opgemerkt voor alle 3D-formuleringen. Chondrogene omzetting in zwevende en niet-geleviteerde sferoïden produceerde een vergelijkbare verhouding glucosaminoglycan (GAG) / DNA. Verhoogde chondrogenese kan worden opgemerkt voor ADSC-MNP in elke zwevende en niet-geleviteerde situatie. Gezamenlijk genomen behouden ADSC-MNP zwevende sferoïden hun stengel en vertonen ze superieure cellevensvatbaarheid en migratiemogelijkheden.

• Bovendien zal de strategie voortdurend de manoeuvreerbaarheid van de sferoïde vergroten, wat waarschijnlijk grootschalige productie en automatisering mogelijk maakt . Levitated sferoïde traditie van ADSC-MNP zal verder worden onderzocht op tal van bruikbaarheid in regeneratieve geneesmiddelen en orgaanmodellering.

Beeldscherm-Printed Glucose sensoren Modified met Cell ulose Nanokristallen (CNCs) voor CellCulture Monitoring

Glucosesensoren zijn waarschijnlijk nuttige instrumenten voor het bewaken van de glucosefocus in celtraditiemedium. Hier presenteren we een gloednieuwe, goedkope en reproduceerbare sensor die voornamelijk is gebaseerd op op cellulose gebaseerde materialen, 2,2,6,6-tetramethylpiperidine-1-oxyl (TEMPO) geoxideerde cellulose nanokristallen (CNC’s).

Dit nieuwe biocompatibele en inerte nanomateriaal wordt gebruikt als een polymere matrix om glucose-oxidase te immobiliseren en te stabiliseren bij de fabricage van een reproduceerbare, operationeel veilige, uiterst selectieve, kosteneffectieve, gezeefdrukte glucosesensor. De sensoren hebben een lineair bereik van 0,1-2 mM (R ² = 0,999) en een gevoeligheid van 5,7 ± 0.Drie µA cm ^-2 ∙mM ^-1 .

De detectiebeperking is 0,004 mM en de kwantificeringsbeperking is 0,015 mM. De sensor behoudt 92,3% van de voorlopige huidige respons na 30 opeenvolgende metingen in een standaard glucoseresolutie van 1 mM, en heeft een houdbaarheid van 1 maand terwijl hij overmatige selectiviteit behoudt. We laten het zinvolle nut van de sensor zien door het glucoseverbruik van een fibroblastceltraditie in de loop van een aantal dagen te volgen.

Verbetering en karakterisering van aanhoudend geïnfecteerde celculturen met megalocytivirus voor een uitstekende virusopbrengst

• Megalocytivirus-infectie is een ernstig risico in de aquacultuur van steenbrasem in Korea. Om een ​​extreem geconcentreerd megalocytivirus te leveren , zijn bij dit onderzoek belangrijke cellen, gevestigde cellijn en aanhoudend besmette cellijn gebruikt.
• Megalocytivirus werd geïnoculeerd in grote vincelculturen van paarse zeebrasem (Pagrus main), steenbrasem (Oplegnathus fasciatus), olijfbot (Paralichthys olivaceus) en zwarte zeebrasem (Acanthopagrus schlegelii) en geproduceerd in verwante concentraties van 10 ^{99 – 9,88} virale deeltjes /mL in alle culturen, terwijl ze 10 ^7,31 virale deeltjes / ml produceerden in de grunt fin (GF) cellijn.
• Omdat de traditie van de paarse zeebrasemvinnen meer dan 100 keer vatbaar was voor subcultivering, werd het in de Pagrus-hoofdvincellijn (PMF) ingevoerd.
• Een aanhoudend verontreinigde PMF-cellijn (PI-PMF) werd verkregen door elke 7 dagen stabiel te subkweken als een batchtraditiesysteem (PI-PMF-B) na infectie met megalocytivirus. Virus in supernatant van PI-PMF-B werd in overmatige concentraties gehouden gedurende meer dan 50 opeenvolgende subculturen in een relatief kleine variatie van 10 ³³ tot 10 ^8,94 virale deeltjes/ml met overmatige mate van CPE.
• Voor een extra milieuvriendelijke en handige productie is een semi-batch traditiesysteem (PI-PMF-S) ontwikkeld waarbij traditionele media met tussenpozen van drie dagen zijn uitgewisseld zonder subcultivering voor meer dan 50 media-uitwisselingen.
• Ongeacht de lage virusproductiviteit in een enkele cel (met name de virusproductiviteit, SVP), was de hoeveelheid hele cellen verhoogd in PI-PMF-S, waardoor we effectief een veel grotere focus van het virus konden ontvangen (10 ⁵⁶ tot 10 ^9,75 virale deeltjes/ml ) dan in PMF-B. Dat is het primaire onderzoek om gedetailleerde nieuwe strategieën te rapporteren voor gestage en milieuvriendelijke productie van buitensporige concentraties van megalocytivivrus met karakterisering van virale verspreiding in aanhoudend besmette cellen.