Ontregeling van het lidmaatschap cel biologie bij idiopathische longfibrose
Idiopathische longfibrose (IPF) is een progressieve, aanhoudende fibrotische longziekte met een onomkeerbare achteruitgang van de longoperatie. ” Bronchiolisatie”, gekenmerkt door een ectopisch uiterlijk van epitheelcellen van de luchtwegen in de alveolaire gebieden, is een van de attribuutopties binnen de IPF-long.
Voornamelijk gebaseerd op de gegevens dat lidmaatschapscellen de belangrijkste epitheliale secretoire cellen zijn in menselijke kleine luchtwegen, en hun belangrijkste secretoire product uteroglobine (SCGB1A1) aanzienlijk verhoogd is in elk serum en epitheliale voeringvloeistof van IPF-long, veronderstellen we dat menselijke luchtweglidmaatschapscellen bijdragen aan de pathogenese van IPF.
Door de transcriptomen van de ene cellen van menselijke longen van managementdonoren en IPF-patiënten te beoordelen, herkenden we twee subpopulaties van SCGB1A1+-lidmaatschapscellen, die MUC5B extreem tot expressie brengen, een belangrijk genetisch gevaar dat sterk verband houdt met IPF , en SCGB3A2, een marker die heterogeen tot expressie wordt gebracht binnen het lidmaatschap cellen, respectievelijk. Vreemd genoeg was het mobiele aandeel van SCGB1A1+MUC5B+ lidmaatschapscellen aanzienlijk verhoogd bij IPF-patiënten , en deze subpopulatie van lidmaatschapscellen bracht extreem genen tot expressie die geassocieerd zijn met slijmproductie en chemotaxis van immuuncellen.
Ter onderscheiding, hoewel het mobiele aandeel niet veranderde, was het moleculaire fenotype van de SCGB1A1 + SCGB3A2 celsubpopulatie met hoge lidmaatschap aanzienlijk veranderd in IPF-long, met verhoogde expressie van mucinen, cytokine en extracellulaire matrixgenen . De transcriptomische evaluatie van één cel onthult de mobiele en moleculaire heterogeniteit van lidmaatschapscellen en biedt nieuwe inzichten in de organische kenmerken van lidmaatschapscellen binnen de pathogenese van IPF.
Variaties in drug gevoeligheid tussen tweedimensionale en driedimensionale aangepaste strategieën in triple-negatieve borstkanker meeste vormen van kanker cel stammen
Het driedimensionale (3D) gebruik toont de complexiteit van de tumorbiologie in tegenstelling tot het tweedimensionale (2D) gebruik. Zo heeft 3D-gebruik aandacht getrokken in celbiologie-analyse, samen met onderzoek naar gevoeligheid voor geneesmiddelen.
Hierin onderzochten we variaties in antikankergeneesmiddelengevoeligheden tussen 2D- en 3D- aangepaste strategieën in triple-negatieve borstkankercelstammen (TNBC). 13 TNBC-celstammen zijn drie dagen eerder in 2D- en 3D-culturen gehouden dan de publiciteit over geneesmiddelen. De celmorfologie in het hele 3D-gebruik werd onderzocht met fasecontrastmicroscopie.
Gevoeligheden voor epirubicine (EPI), cisplatine (CDDP) en docetaxel (DTX) zijn onderzocht door middel van cellevensvatbaarheidstest in alle culturen en in onderscheid. De IC50’s van alle drie de remedies zijn in de meeste celstammen aanzienlijk groter geweest in de 3D-custom dan in de 2D-custom.
Deze zijn gecorreleerd tussen de 2D- en 3D-culturen in EPI (R = 0,555) en CDDP (R = 0,955), maar niet in DTX (R = 0,221). Bolvormige sferoïde-vormende cellen zijn verder bewijs in tegenstelling tot makelaars dan druifachtige soorten . Concluderend was 3D-gebruik verder bewijs in tegenstelling tot alle drie de remedies dan 2D-gebruik in de meeste TNBC-celstammen. Gevoeligheid voor CDDP was buitengewoon gecorreleerd tussen de 2D- en 3D-culturen, niettemin niet voor DTX. 2D-maatwerk is ook acceptabel voor gevoeligheidscontrole voor DNA-beschadigende makelaars.
microschotel
Groei van een 3D-gedachten extracellulair matrixmodel om de interactie tussen microglia en T- cellen in co- custom te beoordelen assessment
Neurodegeneratieve punten worden gekenmerkt door de activering van in de hersenen verblijvende microglia-cellen en door de infiltratie van perifere T-cellen. Hun wisselwerking met ziekte is echter niet opgehelderd. Het is robuust om moeilijke cellulaire dynamiek in levende dieren te analyseren , en eenvoudige tweedimensionale (2D) celgebruikmodes lijken niet op het fragiele 3D-gebouw van gedachtenweefsel. Vervolgens hebben we een biomimetisch 3D in vitro custom systeem ontwikkeld voor het gezamenlijk kweken van microglia en T-cellen.
Aangezien activering en/of migratie van immuuncellen door de gedachten waarschijnlijk wordt beïnvloed door elementen van de extracellulaire matrix, zijn geschetste 3D-fibrillaire collageen I-gebaseerde matrices geconstrueerd en aangepast met hyaluronan en/of chondroïtinesulfaat , die lijken op de extracellulaire matrix van gedachten . Muizenmicroglia en milt-afgeleide T-cellen zijn alleen of in co-cultuur gekweekt op de geconstrueerde matrices. Microglia vertoonden in vivo-achtige morfologie en T-cellen bevestigden verbeterde overleving wanneer ze samen werden gekweekt met microglia of tot een klein diploma door de aanwezigheid van met glia geconditioneerd medium.
De open en poreuze fibrillaire opbouw van de matrix maakte celinvasie en directe cel-celinteractie mogelijk, met een sterkere invasie van T-cellen. Elk celtype bevestigde geen afhankelijkheid van de matrixmodificaties. Microglia kunnen op de matrices worden geactiveerd door lipopolysaccharide, wat resulteert in interleukine-6 en tumornecrosefactor-α-secretie. De bevindingen hierin nivelleren dat biomimetische 3D-matrices co-cultivatie en activering van de belangrijkste microglia- en T-cellen mogelijk maken en nuttige apparaten bieden om hun interactie in vitro te beoordelen.
Een tweedimensionale multiwell-celcultuurtechniek voor de productie van CYP3A4-tot expressie brengende hepatocytachtige cellen van HepaRG-cellen
Cytochroom P450-enzymen (CYP) werken bij het metabolisme van geneesmiddelen door de hele lever. Om een redelijk aantal kandidaat-geneesmiddelen te bepalen, is een high-content screening (HCS)-systeem met hepatocyt-achtige cellen (HLC’s) vereist dat volwassen menselijke hepatocyten zal veranderen. Humaan hepatocellulair carcinoom HepaRG is de enige cellijn die in staat is om HLC’s te voorzien van extreme CYP3A4- expressie vergelijkbaar met die in volwassen hepatocyten na celdifferentiatie.
Het doel van deze blik was om een belangrijk multiwell-aangepast systeem voor HLC’s te ontwerpen met behulp van transgene HepaRG-cellen die de EGFP tot expressie brengen die codeert voor een verbeterd onervaren fluorescerend eiwit onder CYP3A4-transcriptieregulatie. HLC’s zijn gerijpt op 5 verschillende variëteiten van zwarte platen met 96 putjes.
Het kweken van HLC’s op optische CVG-platen met glazen bodem bevorderde de celrijping en verhoogde metabolische trein aanzienlijk met een factor twee onder tweedimensionale (2D) aangepaste omstandigheden, en deze keuzes zijn verbeterd door 2% collageencoating.
Drie platen voor driedimensionale (3D) celculturen met een gasuitwisselbare stof of dimethylpolysiloxaanmembraanbodem vormden veel bolvormige kolonies, terwijl ze niet effectief waren voor CYP3A4-expressie. Onder geoptimaliseerde omstandigheden die hier goed zijn,
HLC’s verkeerden de respons op nucleaire receptor-gemedieerde transcriptionele inductie van CYP3A4, wat suggereert dat CYP3A4-transcriptie al volledig is opgereguleerd. Vervolgens zullen van HepaRG afgeleide HLC’s een andere optie zijn voor menselijke hepatocyten met extreme reeksen van CYP3A4-enzymtrein, zelfs onder aangepaste 2D-omstandigheden. Dit zou een groot aantal screeningsmethoden voor geneesmiddelen kunnen verbeteren.
